Boeteviering advent, 2014

BOETEVIERING ADVENT 2014

In de gebedsruimte staat naast de lezenaar een grote, brandende kaars. Verder staat er een lege tafel. Bij binnenkomst krijgt iedereen een waxinelichtje.

Woord van welkom
Welkom iedereen in deze boeteviering.
De Advent is de periode van voorbereiding op de geboorte van Christus. We onderbreken in dit moment van samenzijn ons leven van alledag, waarin zoveel gebeurt, aan goeds en aan verkeerds, dichtbij en ver weg buiten ons bereik. We mogen erop vertrouwen dat God hier bij ons aanwezig is zodat we de ruimte kunnen vinden om ons open te stellen voor het heil dat ons gegeven is.

In deze viering staan we in alle rust stil bij een lied, bij het Woord van God en bij het Licht dat onder ons schijnt. Moge dat ons helpen om te onderscheiden in onszelf en om ons heen wat we wél en niet willen volgen, om ons opnieuw te oriënteren op wie het hart van ons leven wil zijn: de God van Jezus van Nazaret, onze Vader, onze Moeder.

In het midden hier staat een lege tafel. Die symboliseert ons lege hart, onze lege handen. Zij symboliseert ook de ruimte die er in ons is om te ontvangen.

Lied: Gij die de stomgeslagen mond verstaat (Huub Oosterhuis)

 Gij die de stomgeslagen mond verstaat
van alle stervelingen die wij zijn
wij roepen U de naam toe van een mens
Jezus, de zoon der mensen uw geliefde.

Nooit sprak een mens als hij
in hem verstonden wij uw bestaan
de zin van ons bestaan.
Hij is uw woord geweest,
hij heeft volbracht alle gerechtigheid
een mens voor allen.

Om zijnentwil zie ons dit uur bijeen.
Zie alle stervelingen van de wereld
waar onze doden zijn, verkoold, verwaaid
vragen wij U – hebt Gij hen nog gezien?

Waarom genadeloos vernietigd worden
de armsten van de wereld, uw geliefden;
waarom wij die met weinigen bezitten
wat allen toebehoort, uw woord niet doen,

geen wereld maken die in vrede is
een nieuwe orde van gerechtigheid.
Gij die ons hebt gezegd wat leven is:
te doen wat goed is, recht, elkaar bevrijden.

Gij die dit woord ons ingegeven hebt
een bron van kracht en moed en zeker weten
Gij die het licht in ons geschapen hebt
dat niet de duisternis ons overmeestert.

Dat niet het laatste woord is aan de dood
Gij die tot hier ons vasthoudt in het leven
Gij die ons afgestemd hebt op uw stem
Gij die ons hebt geschapen naar U toe,

Gij die ons zocht, nog voor wij naar U riepen
Gij die gezegd hebt dat Gij ons zult vinden
wij roepen U de naam toe van Uw mens
Israël, deze aarde uw geliefde.

De voorganger nodigt ieder die wil uit om uit het lied hardop een regel te herhalen die hem of haar geraakt heeft.

Lezing bij het licht van een grote kaars: Johannes 1,1-5

De voorganger nodigt iedereen uit om in een kring rond de tafel te komen staan. Er blijft een opening naar de lezenaar met de grote kaars.

Ter overweging
‘Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen’. De leegte van ons hart en onze handen vormen tegelijk de ruimte waarin God ons nieuw leven geeft. God zaait in ons zijn Woord en zijn licht, en wij mogen de zaaiers zijn. Ik nodig ieder uit om zijn of haar kaarsje aan te steken aan de grote kaars naast de lezenaar, en het hier op tafel te zetten. ‘Het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen’. God zaait het licht in ons midden, waarop wij ons willen richten.

De waxinelichtjes worden aangestoken en op tafel gezet. Men blijft in de kring bijeen. De voorganger nodigt iedereen die wil uit om hardop een gebedsintentie uit te spreken. Dit wordt afgesloten met een gezamenlijk Onze Vader, waarbij men elkaars hand kan vasthouden.

 Lied: Dat wij volstromen met levensadem (GvL 416)

Zegenbede
Moge het Licht dat komen zal
in ons ontstoken worden
en schijnen in de duisternis.
Moge het Woord dat ons in het hart gelegd is
ons richten op al onze wegen,
vandaag, morgen en altijd,
in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.

 Als ‘Gij die de stomgeslagen mond verstaat’ niet gezongen kan worden, kan er ook geluisterd worden naar een opname. Op internet is het lied te vinden op www.youtube.com/watch?v=7Ly_URJ9pjI .

Marc van der Post